Πόσο εξελιχθήκαμε;

Πνευματική ζωή Εμφανίσεις: 5185


Θα ήθελα να κάνουμε μια συζήτηση μαζί. Αλλά προηγουμένως πρέπει να αναγνωρίσεις ότι σ΄αυτό το κόσμο που ζούμε δεν είσαι μόνος και πως αποτελείς όπως όλοι μας μια μονάδα. Αλλ΄εν τούτοις είμαστε είτε το θέλουμε είτε όχι μεταξύ συνδεδεμένοι. Κάνω κάτι και νομίζω ότι δεν βλάπτω κανένα. Αυτό είναι μεγάλο λάθος. Δεν μπορείς να πεις κάνω ότι θέλω και είναι δικαίωμα μου. Σαν άτομο ελεύθερο μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις, αλλά πρέπει να ξέρεις ότι αυτό που κάνεις αν είναι παράβαση, κάποιον θα βλάψει, ή αν είναι υπακοή κάποιον θα οφελήσει. Αν χαθεί το αίσθημα της αλληλοευθύνης θα πέσουμε σ΄ένα κοινωνικό χάος, με φοβερές συνέπειες. Και φοβάμαι ότι ήδη έχουμε βρεθεί αφού την ελευθερία μας δεν θέλουμε να χαλιναγωγήσουμε για το καλό του συνόλου.

ÎΜερικοί εξαιτίας αυτής της κατάστασης είπαν: «Θ΄ανεβώ σ΄ένα μοναστήρι για να ζήσω μόνος μου μακριά απ΄το σύνολο,ο κόσμος είναι πολύ κακός. Εγώ είμαι άγιος» Αλλά δεν μπορείς να υποστηρίξεις ότι είσαι όπως είπε ο Θεός «το αλάτι της γης και το φως του κόσμου» Το αλάτι χρειάζεται εκεί που υπάρχει ή θα υπάρξει η σαπίλα. Και το φως χρειάζεται εκεί που είναι το σκοτάδι.

Διάβαζα την επί του όρους ομιλία στο Ματθ. 5/ε 1-16 και στάθηκα στο εδάφιο 13. Σκέφθηκα, γιατί πρέπει να είμαστε το αλάτι της γης ; Και είδα πως το αλάτι έχει πολλές ιδιότητες, αλλά μια από τις σπουδαίες είναι κι΄ η δίψα που προκαλεί. Δεν το βρίσκεις αυτό σπουδαίο; Αν οι γύρω μας γευθούν λίγο απ΄τη ζωή μας θα διψάσουν. Κι΄αν έχουμε μέσα μας το νερό της ζωής που είναι ο Ιησούς Χριστός, τότε κι΄αυτοί μπορούν να ξεδιψάσουν. Διαβάζουμε στην Α΄Πετρ. 2/β 9 «Σεις είσθε γένος εκλεκτό, βασίλειο ιεράτευμα, έθνος άγιο, λαός τον οποίον απέκτησε ο Θεός για να εξαγγείλετε τις αρετές Εκείνου που σας εκάλεσε εκ του σκότους εις το θαυμαστό αυτού φως.»

Αυτός που είναι Χριστιανός όχι στη ταυτότητα, αλλά στη καθημερινή ζωή, πρέπει να παίξει το ρόλο του μέσα σ΄αυτό τον ανήσυχο και ταραγμένο κόσμο. Ο ρόλος όμως αυτός δεν πρέπει να είναι εκείνος που ο κόσμος περιμένει από μας, ή που μας υπαγορεύει. Να θυμόμαστε, πως ο άρρωστος δεν ξέρει πως θα γίνει καλά. Να προσέξουμε μήπως ο σάπιος κόσμος σαπίσει και μας. Το φάρμακο της θεραπείας το ξέρει μόνο ο Ιησούς Χριστός, γιατί αυτός είναι κι΄ο μόνος Γιατρός της ψυχής μας. Αυτόν πρέπει να εμπιστευθούμε να μας πει, τι ρόλο σαν δικοί του πρέπει να παίξουμε μέσα σ΄αυτή τη σάπια κοινωνία που ζούμε.

Ο γιατρός πριν γράψει τη συνταγή εξετάζει τον άρρωστο και κάνει τη διάγνωση. Το ίδιο κι΄ο Χριστός. «Ο Κύριος διέκυψε εξ ουρανού επί τους υιούς των ανθρώπων, για να δει αν είναι κάποιος που νάχει σύνεση, που να ζητάει τον Θεόν, που να είναι δίκαιος, που να κάνει το καλό και δεν βρήκε ούτε ένα.΄Ολοι εξέκλειναν όλοι εξαχρειωθήκανε, είναι όλοι υπό αμαρτία» Ψαλμ. ιδ 1,2 Ρωμ. 3/γ 9-18

Καμμιά γενιά ανθρώπων δεν υπήρξε τόσο σίγουρη για την ικανότητά της ώστε να αυτοδικαιωθεί και να καυχηθεί, όσο η σημερινή. Πέταξε το Θεό απ΄τη ζωή της και είπε, δεν μας δημιουργησε ο Θεός. Αγκάλιασε τη θεωρία του Δαρβίνου κι άλλων και υποστήριξε ότι είμαστε απότελεσμα εξέλιξης εκατομμυρίων ετών μέχρι να φθάσουμε εδώ, και πως οι προπάτορές μας ήσαν πίθηκοι. Το διδάσκουν και στα σχολεία στα μικρά παιδιά. Αν πεις όμως σ΄αυτόν που το υποστηρίζει να πει χαιρετισμούς στη γιαγιά του τη μαϊμού, θα θυμώσει και θα παρεξηγηθεί. Πόσο ανόητος έγινε ο άνθρωπος το ρούχο που φοράει δεν δέχεται ότι είναι αυθύπαρκτο και έγινε με την πάροδο των ετών!

Νομίσαμε πως όλα τα προβλήματα μας θα λυνόντουσαν, αν μορφώναμε περισσότερους ανθρώπους. Η ελευθερία που είναι ένα από τα σπουδαία αγαθά, θα έφερνε την ειρήνη στη κοινωνία. Τι καταφέραμε όμως ; Τα περισσότερα προβλή ματα μας οφείλονται στα έξυπνα μυαλά, αλλά διεφθαρμένα. Απίστευτα ιλιγγιώδη ποσά ξοδεύονται από τα προηγμένα πλούσια κράτη για να εξερευνήσουν τους πλανήτες, ενώ γύρω μας ο τρίτος λεγόμενος κόσμος κατά εκατομμύρια πεθαίνει από την πείνα και τις αρρώστειες που προέρχονται από κακή διαβίωση. Οι τηλεοράσεις, τα μέσα ενημέρωσης, μας δείχνουν συχνά εικόνες εξαθλείωσης των λαών με τις παιδεραστίες, τις ρατσιστικές καταστάσεις και την εκμετάλευση των γυναικών που περισσότερο μας κάνουν να ντρεπόμαστε.

Αν είσαι ειλικρινής στις εκτιμήσεις σου θα πρέπει να ομολογήσεις πως οι συνταγές που ο κόσμος μας έδωσε, τη μόρφωση, τον πλούτο, την ελευθερία της ατομικής θέλησης και πολλά άλλα μας οδήγησε στο χάος και τη καταστροφή. Δεν ελευθερωθήκαμε, αλλά περισσότερο δεθήκαμε.
Ο Ιησούς Χριστός το είπε: «Σεις είσθε το άλας της γης», επειδή η γη είναι σάπια, μορφωμένη αλλά σάπια, ευημερούσα αλλά σάπια, την ελευθερία της δεν την χρησιμοποιεί για το καλό, αλλά για το κακό. Κι΄ο άνθρωπος δεν ανεβαίνει αλλά κατεβαίνει παρά το γεγονός ότι ανέβηκε στη σελήνη. Κι΄όσο ανεβαίνουμε, τόσο περισσότερο κλειδώνομε τις πόρτες μας και φυλαγόμαστε στους δρόμους. Αλλά για να μη πει κάποιος είδες τι είναι ο κόσμος, ας κυτάξει με ειλικρίνεια τη δική του καρδιά. Μπορείς να σωθείς. «Τον ερχόμενο σε μένα, δεν θα βγάλω έξω» Ιωάν 6/ς 37

Μπορείς τώρα που διαβάζεις το φυλλάδιο αυτό να εξομολογηθείς τις αμαρτίες σου, μπροστά στο ζωντανό και αόρατο Ιησού Χριστό και να του πεις: «Κύριε Ιησού σε ευχαριστώ που πέθανες στο σταυρό και για μένα τον αμαρτωλό. Σε παρακαλώ κάνε με ένα καινούργιο άνθρωπο, και χρησιμοποίησε τη καινούργια μου ζωή στο να ξεδιψάσει και κάποιος άλλος. Μόνο ο Χριστός μπορεί να σ΄αλλάξει.

Τι είναι η ζωή ; Είναι μια λέξη, που πιο πολύ νιώθουμε, παρά ξέρουμε ώστε να δώσουμε τον ορισμό της. Και φυσικά για τον καθένα μας έχει μια ξεχωριστή σημασία. Ο επιστήμονας, προσπαθεί να ανιχνεύσει την προέλευση της. Ονειρεύεται να τη δει να δημιουργείται μέσα στο δοκιμαστικό σωλήνα. Εξετάζει τις εκδηλώσεις και τις δυνατότητες της.
Ο κοινός άνθρωπος ενδιαφέρεται πιο πολύ να τη χαρεί, παρά να καταλάβει το βάθος της. Ρώτησε μερικούς να σου πουν ποιός νομίζουν, ότι χαίρεται τη ζωή. Ο ηλικιωμένος θα σου δείξει το νέο. Ο άρρωστος τον υγιή. Ο αμόρφωτος τον μορφωμένο. Ο φτωχός τον πλούσιο. Ξέρεις γιατί ; Επειδή ο καθένας απ΄τη δική του ζωή, κρίνει. Κανένας δεν είναι ευχαριστημένος. Βέβαια, κι αν κανένας είναι νέος, υγιής, μορφωμένος, πλούσιος δεν χαίρεται πραγματικά τη ζωή. Πάντα ψάχνει για κάτι άλλο, πιο πολύ, πιο καλό, απ΄αυτό που έχει, επειδή νομίζει ότι έτσι θα χαρεί. Η πραγματική ζωή είναι πολύ περισσότερο, μεγαλύτερο και καλύτερο απ΄όλα αυτά που εμείς εκτιμούμε. Και όταν την αποκτήσει, δεν ψάχνει γι΄ αυτή σε άλλα πράγματα και καταστάσεις, ούτε φοβάται μη του τη στερήσει ο θάνατος που βάζει τέρμα σ΄όλες τις εκζητήσεις και επιθυμίες μας.

Τι είναι λοιπόν η πραγματική ζωή ; Η Αγ. Γραφή που είναι ο αλάθητος κανόνας της αλήθειας κι απάντηση στα ερωτηματικά μας λέει: Είναι ο Ιησούς Χριστός. «Εγώ είμαι η ζωή» Ιωάν. 14/ιδ 16 «όποιος έχει τον Χριστό έχει τη ζωή, όποιος δεν έχει το υιόν του Θεού τη ζωή δεν έχει.» Α΄Ιωαν. 5/ε 12

Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν άλλες παραστάσεις στο μυαλό τους για το τι είναι η ζωή και απορρίπτουν τον Χριστό και επιμένουν να ψάχνουν αλλού να βρουν το νόημα και τη χαρά της ζωής. Και ξέρεις αυτοί θα ψάχνουν μέχρι να τελειώσει η ζωή τους και δεν θα τη βρούν. Θα φύγουν απ΄αυτή τη ζωή πικραμένοι και αδειανοί για τον αιώνιο θάνατο.

Εσύ μη το κάνεις αυτό. Στάσου και σκέψου. Θυμήσου ότι «ο Θεός τόσο αγάπησε το κόσμο, (φυσικά και σένα) ώστε έδωκε τον υιόν Του τον μονογενή για να μην χαθεί όποιος πιστεύει σ΄Αυτόν, (φυσικά και συ) αλλά να έχει ζωή αιώνια.» Ιωάν. 3/γ 16

Ο Ιησούς Χριστός ήρθε στο κόσμο και πέθανε επάνω στο σκληρό σταυρό παίρνοντας επάνω του τις αμαρτίες σου και φυσικά όλων των ανθρώπων, πληρώνοντας έτσι το χρέος σου. Το έργο Του σε απελευθέρωσε από το θάνατο και σου χάρισε την αιώνια ζωή. Και αυτή να την έχεις εν αφθονία. Δεν πρέπει να φοβάσαι το θάνατο, διότι στο ευαγγέλιο του Ιωάννη μας βεβαιώνει, ότι μας μετέφερε στην ένδοξη βασιλεία Του. Όπως βλέπεις από σένα εξαρτάται να έχεις αυτή τη ζωή. Το μυστικό είναι να τη δεχθείς, και να Τον ευχαριστήσεις. Θα το κάνεις ;

Σχετικά άρθρα