Δεν υπάρχει, νομίζω πιο πετυχημένη απεικόνιση της εποχής μας από το απλωμένο χέρι που ζητάει, που ζητιανεύει. Λέει τόσα πολλά και τα λέει κατευθείαν στην καρδιά μας. Εικόνες παρόμοιες υπάρχουν άφθονες. Γέρικα χέρια που τρέμουν, με δέρμα που κάνει πλισέδες πάνω στα κόκαλα, χέρι που κρατά μαχαίρι, χέρια που στάζουν αίμα. Άλλοτε πάλι, χέρια που κρατούν λουλούδια, χέρια πιασμένα στα σιδερένια κάγκελα της φυλακής, χέρια που κρατούν αδύναμα ένα ξύλινο μπαστούνι, κάποια φθαρμένη πατερίτσα. Όμως το απλωμένο χέρι, το άδειο χέρι της αναζήτησης, είναι η πιο τραγική περίπτωση. Φανερώνει το δράμα της αναζήτησης.
Η Βιολογία και η ιατρική που μελετούν αυτές τις περιοχές του σώματος, δεν έχουν καταλάβει ότι τα χέρια είναι συνδεδεμένα απευθείας με την ψυχή του ανθρώπου. Φαίνεται ίσως παράξενο. Ναι, είναι η προέκταση της ψυχής μας, είναι η εξωτερίκευση του περιεχομένου της.
Το ζούμε όλοι καθημερινά. Η ψυχή των ανθρώπων στις μέρες μας είναι ένα πλεγμένο σύνολο από μίση, πάθη, δράματα και δηλητήρια. Δεν είναι καθόλου παράξενο. Αν συγκρίνουμε αυτό, που ο Ιησούς Χριστός έπλασε μ΄ αυτό που εμείς ζούμε σήμερα, θα πληγωθούμε σκληρά. Χέρια πλασμένα για τη χαρά, σκορπούν γύρω τους δράματα, Χέρια πλασμένα για τη ζωή, σχεδιάζουν τώρα το θάνατο. Χέρια πλασμένα για την ειρήνη, γκρεμίζουν, καταστρέφουν, ισοπεδώνουν. Μια σκληρή κατάρα ήρθε στην ζωή μας, όταν διώξαμε το Θεό του ουρανού και της γης. Ενοχληθήκαμε από την παρουσία Του και αποφασίσαμε να κάνουμε μόνοι μας κουμάντο τρέχοντας πίσω από τον εχθρό της ψυχής μας, τον εγωισμό μας και τις άνομες επιθυμίες μας.
Το δράμα του απλωμένου χεριού, είναι ένα δράμα καθημερινό, και χωρίς διάκριση αγκαλιάζει όλους. Είναι μια πικρή ομολογία φτώχειας. Και πάντα το απλωμένο χέρι είναι συνδεδεμένο, με δάκρυα στα μάτια, απελπισία και πόνο στην ψυχή. Χέρι απλωμένο που ζητάει στήριγμα και μια απάντηση στα τόσα ερωτηματικά του. Χέρι ακόμη απλωμένο για λίγες σταγόνες αληθινής αγάπης.
Μπορούμε εύκολα να καταλάβουμε πως τα πράγματα δεν ξεκίνησαν έτσι όπως δείχνουν. Δεν πλάστηκε ο άνθρωπος για να γίνει ένας ισόβιος ζητιάνος ρακοσυλλέκτης στα σταυροδρόμια της φιλοσοφίας με τεντωμένο το χέρι της ψυχής, για λίγη ικανοποίηση και ισορροπία. Αυτή τη χαμένη του δόξα τώρα αποζητά καταδικασμένος εδώ και εκεί και πάντα και στο τέλος καταλήγει σε οδυνηρές αποτυχίες και συγκρούσεις. Τα χέρια που δημιουργήθηκαν ζηλευτά, για σιγουριά και δύναμη, κατάντησαν μακριά από τον Θεό και την αγάπη Του, χέρια γερασμένα να τυλίγονται γύρω από το λαιμό μιας ξεκούρδιστης κιθάρας στις σκάλες του μετρό.. χέρια τρυπημένα από σύριγγα κάποιας δόσης ηρωίνης, στο παγκάκι ενός πάρκου που οι περαστικοί αντικρίζουν αδιάφοροι ή αποφεύγουν τελείως να κοιτάξουν.
Αυτά τα απλωμένα χέρια της εκζήτησης, μη σου φανεί υπερβολικό αγαπητέ μας, στρέφονται στη μόνη ελπίδα, τη μοναδική ελπίδα του κόσμου στον Χριστό. Κι΄ όταν στραφούν τούτα τα απλωμένα χέρια στον ζωντανό Ιησού, όταν αγκαλιάσουν την προσφορά της αγάπης Του μεταμορφώνονται σ΄ ένα ολοζώντανο θαύμα. Αυτά τα χέρια που έχουν την απόγνωση και βρίσκονται συνεχώς απλωμένα όταν συνδεθούν με τη Ζωή που είναι ο Ιησούς Χριστός, το δράμα που αποτυπώνεται στα χέρια αυτά, φωτίζεται, τα δάκρυα στεγνώνουν και η στυφή πικρή γεύση της αμαρτίας γίνεται μια ανάμνηση πεταμένη στο παρελθόν, το άχρηστο.
Και η ειρήνη! Το μεγάλο θαύμα! Η ειρήνη του Θεού, θα ποτίσει την ύπαρξή σου. Αυτή η ειρήνη της ψυχής, η γαλήνη που ούτε η ύφεση, ούτε οι αφοπλισμοί, ούτε οι αποπυρηνικοποιημένες ζώνες μπορούν να εξασφαλίσουν θα έρθει σαν τη μεγαλύτερη πραγματικότητα στη ψυχή. Και τότε πιασμένοι χέρι-χέρι με το ζωντανό Κύριο θα προχωρούμε στη ζωή την αληθινή, και γεμάτη ικανοποίηση και χορτασμό την αιώνια ζωή.
Το δράμα της αναζήτησης τελειώνει, όταν ο άνθρωπος συναντήσει και συνδεθεί με τον Ιησού Χριστό που είναι ο μοναδικός Σωτήρας του και ο χορτασμός της ψυχής του. Ο λόγος είναι απλός, επειδή απ΄ Αυτόν δημιουργήθηκε και Αυτόν διψά. Ο Ιησούς αποτελεί τη αιτία και τη κατάληξη της ύπαρξής μας. Το άδειο τεντωμένο χέρι που ζητάει, οι τρυπημένες φλέβες κυρίως των νέων, ζητούν χωρίς να το καταλαβαίνουν χωρίς να το ξέρουν τον Ιησού Χριστό, που είναι η τέλεια ικανοποίηση.
Η Αγ. Γραφή γράφει ότι ο Θεός γνωρίζει τι έχουμε ανάγκη, και δίνει όταν βλέπει ότι οι προϋποθέσεις που έχει θέσει υπάρχουν. «Μη μεριμνήσετε λέγοντες τι να φάμε και τι να πιούμε ή τι να ντυθούμε, διότι πάντα ταύτα γνωρίζει ο Πατήρ σας ο ουράνιος ότι έχετε χρεία πάντων τούτων. Ζητείτε πρώτον την βασιλεία του Θεού και την δικαιοσύνη αυτού και ταύτα θέλουσι σας προστεθεί.» Ματθ.ς 31,32
Ο Θεός γνωρίζει ακόμη πως θα καταντήσει ο άνθρωπος όταν τον αρνείται και φεύγει από κοντά Του. Μπαίνει στο κάτεργο της αμαρτίας, και εκεί τον βασανίζει ο εχθρός της ψυχής του, ο Σατανάς. Η ψυχή σου ακόμη μια φορά θα στο τονίσουμε έχει ανάγκη τον Ιησού Χριστό. Αν Τον δεχτείς με πίστη και του δώσεις τη ζωή σου, τότε η ειρήνη Του που υπερέχει κάθε νου όπως λέει στην επιστολή του ο Παύλος Φιλιπ.δ 7 θα γεμίσει τη καρδιά σου και θ΄ απορείς πως τα χέρια που ζητούσανε θα γεμίσουν όχι μόνο από τα δώρα Του αλλά θα γίνουν ζηλευτά εργαλεία ειρήνης για το δικό σου πρώτα καλό και για τη δόξα Του.
Ζήτησε Τον, τώρα που διαβάζεις αυτές τις γραμμές. Άπλωσε τα χέρια της ψυχής σου στο Φως την Αλήθεια, και την αιώνια Ζωή που είναι ο Ιησούς Χριστός και πες Του δύο λόγια από τη καρδιά σου. «Κύριε Ιησού, υιέ του Θεού του ζώντος σε παρακαλώ δέξου με και μένα τον αμαρτωλό, σ΄ ευχαριστώ που και για μένα δέχτηκες τα καρφιά των αμαρτιών μου πάνω στο σταυρό του Γολγοθά. Σ΄ ευχαριστώ, που πήρες και τη δική μου θέση. Σ΄ ευχαριστώ που τώρα είμαι δικαιωμένος χάρις στη δική Σου θυσία. Σ΄ ευχαριστώ για τις τόσες υποσχέσεις σου και την αγάπη Σου που με περιβάλλεις.»